این شهر صدای پای مردمیست٬
همچنان که تورا می بوسند در ذهن خود
طناب دار تورا می بافند٬
مردمی که صادقانه دروغ می گویند و
خالصانه به تو خیانت می کنند٬
در این شهر هرچه تنهاتر باشی
پیروزتری.
این سرها...این خواب ها...آغوش میخواهند نه سنگ!
من در این تاریکی
در گشودم به جمنهای قدیم
به طلایی هایی
که به دیوار اساطیر تماشا کردیم
من در این تاریکی
ریشه ها را دیدم
و برای بته نورس مرگ
آب را معنی کردم
سهراب سپهری